Saint-Gilles-Croix-de-Vie
Saint Gilles Croix de Vie, eenvissershaven die bekend stond om zijn sardines, is tegenwoordig een van de belangrijkste centra van de Vendée-kust. Ondanks haar succes is zij erin geslaagd haar ziel te bewaren, de ziel van een warme en gastvrije stad, waar het hele jaar door een echte zachte levensstijl heerst. De fijne zandstranden, de oude wijken, de vijf wekelijkse markten, de charmante villa’s, het casino, de vissershavens en jachthavens in het hart van de stad… alles draagt bij tot de bevestiging van het authentieke en pittoreske karakter van de stad.
Saint Gilles is ook deplaats waar u de boot kunt nemen naar het prachtige Yeu Eiland …
Een beetje geschiedenis…
De plaats Saint-Gilles werd voor het eerst door de Romeinen bezet tijdens de verovering van Gallië door Julius Caesar. Sporen van het bestaan van Sint-Gillis werden echter pas in de 13e eeuw gevonden. In de loop van de volgende eeuwen zou de bevolking die zich aan de monding van de Vie vestigde, een grote expansie doormaken, met name dankzij een bloeiende handelsactiviteit (zout en tarwe) en haven. Aan het eind van de 16e en het begin van de 17e eeuw ontstond Croix de Vie, dat in 1690 een parochie werd.
De Vendée-perikelen van 1793 hadden weinig effect op de regio. Anderzijds leidde de tweede opstand van 1815 tot botsingen tussen de Giras (republikeinen) en de Croix de Viots (trouw aan de kroon). Louis de la Rochejacquelin, Henri’s broer, ontscheepte in Croix de Vie en sneuvelde tijdens de slag bij Les Mattes. Naast deze ideologische scheiding tussen de twee plaatsen is er ook een natuurlijke scheiding, namelijk de rivier “La Vie”.
Hoewel verbonden door een “doorwaadbare plaats” en boten die zeldzame uitwisselingen tussen de twee gemeenten mogelijk maakten, werd er pas in 1836 een brug aangelegd. In 1838 vonden de eerste transacties tussen de twee gemeenten plaats, maar het duurde nog tot 1967 voordat de twee oevers van de Vie fuseerden tot Saint Gilles Croix de Vie.